Photo one

Ruben Bosch Theatermaker en Theaterdocent


Als maker en docent werk ik samen met de spelers en leerlingen. Iedereen draagt op zijn of haar eigen wijze bij en is mede eigenaar van zowel proces als het product. In dit proces moet er ruimte zijn voor vrije experimenten in veiligheid. Als maker leid ik de groep naar een product waar met zijn allen trots achter kunnen staan.

Als ik mijn missie zou moeten vatten in één woord, dan is dat verbinden.

Intro photo



Verbinding



Ik ben ervan overtuigd dat dit verbinden bij kan dragen aan de ontwikkeling richting een vrije en verantwoordelijke samenleving.

Theater bestaat tussen de mensen. Tijdens en rondom theaterlessen of repetities maakt men contact en komt men dichter bij elkaar. Op het toneel staan kan spannend zijn, het is niet niks om jezelf te laten zien. Juist als men in een groep collectief over deze drempel stapt, vindt er verbinding tussen alle betrokkenen plaats. We krijgen elkaar van een andere kant te zien op het toneel, een meer open en toegankelijke kant dan het masker wat we vaak in de maatschappij dragen. Theater verbindt mensen met elkaar. In mijn werk heb ik gezien hoe theater hele scholen samenbrengt, hoe nieuwe vriendschappen ontstaan die generaties overbruggen en hoe theaterlessen een veilige haven kunnen zijn waar jongeren zich vrij kunnen voelen.

Sys.time photo

Afstudeerregie Sys.Time


In 2019 ben ik afgestudeerd van de opleiding theater en educatie aan de HKU. Bij dit afstuderen horen onder andere een afstudeerregie en een onderzoeksverslag. Mijn afstudeerregie heet “Sys.time” en bouwt voort op mijn 20-minuten regie uit het derde jaar genaamd “Systemens”. In deze twee voorstellingen zoek ik naar een systematisch theater.

In Sys.time is het leven van één student te zien die vast zit in zijn eigen systeem. We krijgen een inkijkje in zijn dagelijks leven waarin hij zichzelf soms beloont en soms straft. Gedurende de voorstelling raakt het personage meer en meer zijn grip op de tijd kwijt. Uiteindelijk ontstaat er een gewaarwording van het systeem waarop een berusting in de situatie volgt.

In deze voorstelling wilde ik het script, de psychologie en de choreografie afschaffen en vervangen door spelregels. De spelers volgen de regels die samen het systeem van de voorstelling vormen. Op deze manier is het spel van de spelers concreet en in het nu.

Mijn onderzoeksverslag sluit aan op deze regie. In dit onderzoek ontwikkel ik mijn visie om tot een methode te komen betreffende het creëren van een systematisch theater. Hierbij laat ik mij inspireren door het gedachtengoed van Vesvolod Meyerhold, Etienne Decroux, Mary Overlie en John Cage.

Sys.time photo 2 In de toekomst hoop ik dit onderzoek voort te zetten. Zowel “Systemens” en “Sys.time” zijn voorstellingen die ik graag verder wil uit breiden. Ik ben benieuwd hoe de voorstellingen zich kunnen ontwikkelen door ze met andere doelgroepen opnieuw uit te voeren. Een door regel gestuurd proces is voor iedereen uitvoerbaar, het vergt slechts concentratie, discipline en begrip.

Om toneel te spelen is er een verbinding nodig tussen lichaam en geest. Dit klinkt misschien iets vager dan hoe ik het bedoel. Als speler heb je zowel een begrip van de situatie nodig naast een fysieke aanwezigheid. In mijn lessen en maakprocessen begin ik vaak vanuit het lichaam en daarvandaan maken we een connectie naar de geest. Ik ben sterk geïnspireerd door Mime en andere vormen van bewegingstheater en dat komt sterk terug in mijn werk. Elke speler heeft echter andere behoeften om tot spel te komen, daarom rijk ik verschillende tools en ingangen aan om de speler tot een eigen begrip van theater en acteren te komen. Als maker wil ik de spelers altijd meenemen in mijn gedachtegang. Begrip versterkt het eigenaarschap van de spelers. Door te begrijpen is het mogelijk om heldere keuzes te maken. een keuze is een rationeel proces met een fysieke uitwerking in de realiteit waarbij deze verbintenis tussen lichaam en geest tot uiting komt. Ik ben ervan overtuigd dat spelers hierdoor met het grootste plezier en zelfvertrouwen op de vloer staan.

Photo three
LieverIetsAnders photo

Theatergroep Liever iets anders


In het eerste jaar van de opleiding hebben Arthur Buchholz, Rick Snelderwaard en ik theatergroep Liever iets Anders opgericht. We zijn begonnen met het maken van festival voorstellingen waarmee we op onder andere Amsterdam Fringe, Delft Fringe en Zwarte Cross hebben gestaan. Onze voorstellingen zijn beschouwend en bevragend van aard. We pakken een thema en lichten daar meerdere aspecten vanuit, dit doen we in de vorm van een montage van acteren, vertellen en bewegen. Voor meer info over de theatergroep kan je kijken op lieverietsanders.com.

Als kunstenaar zoek ik ook naar verbindingen. Verbindingen tussen de thema’s van het product en de betrokkenen, ongeacht of dit nou binnen lessen of producties is. Ik wil dat het complete team verbonden is met de thema’s van het werk. Samen pogen we dan om van alle thema’s, al het verzamelde materiaal en alle meningen één product of één gezamenlijk begrip te creëren. Graag werk ik dan ook met veelzijdige diverse groepen. Juist als we samenkomen als individuen op de spelvloer kunnen we bruggen slaan naar elkaars belevingswereld.

RosaSpierhuis photo

Rosa Spierhuis Project


In het derde jaar van mijn opleiding deed ik mee aan een project tussen het Rosa Spierhuis en de HKU. In dit project worden studenten gekoppeld aan bewoners van het Rosa Spierhuis. In mijn geval werd ik gekoppeld aan de activistische fotografe genaamd Maya Pejic. Gezien we in dit project in andere disciplines mochten werken, heb ik besloten een animatiefilm te maken op basis van haar foto’s. Gezien ik nooit eerder een animatiefilm heb gemaakt, heb ik hulp ingeschakeld van illustrator Isabelle Komen. Zij heeft geholpen met illustraties die we gecombineerd hebben met foto’s van Maya.
Zie het filmpje hieronder.

Photo two

Als mensen verbinden wij non stop. We proberen de werkelijkheid te vatten en dat doen we door verbanden te zoeken en te leggen. Theater levert ons een wereld waar die verbanden allemaal uitgestippeld zijn door de makers. Deze verbanden die rijmen op de realiteit. Theater en realiteit zijn namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat theater de ontwikkeling van het individu bevordert. Door samen te groeien, te onderzoeken en te spelen ontdekken we onze verbondenheid.

Zuid-Afrika photo

Buitenlandse stage Zuid-Afrika


In 2018 ben ik drie maanden op buitenlandse stage geweest in Zuid-Afrika. In Zuid-Afrika werkte ik met activistische dansgroep genaamd “The Forgotten Angle Theatre Collaborative”. Van te voren had ik niet verwacht hoe indrukwekkend en invloedrijk deze ervaring zou zijn. Door les te geven in de Townships in Mpumalanga en het zien van de kracht en noodzaak van de kunsten in Zuid-Afrika, ben ik tot een verscherping van mijn motieven als kunstenaar gekomen. Ik heb daar les gegeven aan jongeren met leeftijden van 7 t/m 22, kunstenaars die deelnamen aan een residentie en mensen met een fysieke of mentale beperking. Niet alleen is kunst een middel voor de jeugd in de townships om even te ontsnappen aan de dagelijkse sleur, maar ook zijn de lessen van opvoedende aard. Discipline, samenwerken, creëren en gespreksvoering worden in het huidige systeem in de townships niet voldoende aangeleerd. Op school wordt tegen de kinderen gesproken in plaats van met de kinderen, ouders zijn vaak te druk met hun eigen problemen en daarnaast is er ook veel gevaar in Zuid-Afrika. The Forgotten Angle Theatre Collaborative zet zich juist in voor kunst in de rurale provincie Mpumalanga.

Zuid-Afrika photo 2 Kunst wordt voor en door de regionale omgeving gemaakt, iedereen wordt betrokken. Door de grote noodzaak aan kunst daar, kan het soms lijken alsof dat in Nederland niet zo is. Hier ben ik het absoluut niet mee eens, hoewel de behoeften hier in Nederland anders liggen, is kunst nog steeds van groot belang in de vorming van de individuen in onze samenleving. Door een ander standpunt aan te nemen verandert je perspectief en kom je tot nieuwe inzichten, dit kan letterlijk in andere landen, maar ook door dichtbij huis, door middel van kunst.

Photo six

Eigen            Samen            Vrij

Werkervaring photo

Werkervaring


Ik heb werkervaring in verschillende sectoren van het theaterveld. Ik heb gewerkt op verschillende scholen, studententoneel verenigingen en daarnaast bij jongeren theater De Gasten. Ook geef ik wel eens losse workshops, dit kan puur recreatief zijn, of om iets te leren. Workshops die ik gegeven heb zijn bijvoorbeeld van onderzoekende aard rondom een thema zoals bronnen of personages, maar ik heb ook wel eens een workshop gecreëerd rondom het afscheid van een collega van het team dat mij had ingehuurd.

-Boni College: Dramalessen (stage 2016)
-Kalsbeek College: Dramalessen en Shakespeare project (stage 2017)
-Parnassos Utrecht: Kerstproductie (stage regieassistentie 2017)
-Forgotten Angle Theatre Collaberative (buitenlandse stage 2018)
-Jongeren theater De Gasten (regieassistentie trainingsgroep Oost afstudeerstage 2018-2019)
-Kunst in de Klas i.s.m. De Klimroos (regisseur/docent voor afstudeerstage 2019)
-Cuculum Studententoneel (Regisseur/Docent theatersportgroep 2018-2019)

Photo four

Contact


Deze pagina schetst een beeld mijn professionele identiteit. Vanuit het woord verbinden ben ik vertrokken. Mogelijk wil je na het lezen van deze informatie contact met me opnemen om te spreken over mogelijkheden voor workshops, het regisseren van producties of een andere vormen van samenwerking. Ik sta open om met alle doelgroepen te werken die graag willen creëren en onderzoeken. Zoals te zien is heb ik ervaring met diverse doelgroepen, graag zet ik dit door in mijn werk. Projecten waar ik mijzelf op de korte termijn in zie zijn voornamelijk met jongeren en jongvolwassenen. Ook ben ik opzoek naar platformen op festivals om die meer te theatraliseren en de ervaring te bevorderen. Schroom ondanks deze voorkeuren echter niet om me een bericht te sturen, ik sta altijd open om het gesprek aan te gaan.
Contact kan je met me opnemen door te mailen naar: info@rubenboschtheater.nl

Photo five
Ruben Bosch en Tom van der Riet 2019